εγκεφαλικός — ή, ό 1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στον εγκέφαλο ή προέρχεται απ αυτόν («εγκεφαλική διατάραξη») 2. (για λογοτεχνικά έργα) χωρίς ποιητική έμπνευση, αποτέλεσμα σκέψης και θεωρίας, αυστηρά ή κυρίως, λογικό, διανοητικό … Dictionary of Greek
ημιανοψία — Η απώλεια του μισού οπτικού πεδίου στον ένα (ετερόπλευρη) ή και στους δύο (αμφοτερόπλευρη) οφθαλμούς. Διακρίνεται σε ετερώνυμη, οπότεχάνονται είτε τα εξωτερικά (κροταφικά) είτε τα εσωτερικά (ρινικά) μισά του πεδίου της όρασης, και σε ομώνυμη,… … Dictionary of Greek
φλοιός — Με τον όρο αυτό χαρακτηρίζεται το εξωτερικό περίβλημα του κορμού ή των κλαδιών του δέντρου, το περίβλημα των καρπών, το εξωτερικό στρώμα της γήινης σφαίρας, η φαιά ουσία που περιβάλλει τα ημισφαίρια του εγκεφάλου, η εξωτερική στιβάδα των… … Dictionary of Greek
εξαρτημένο ανακλαστικό — Όρος που υποδηλώνει τη δυνατότητα δημιουργίας περιβαλλοντολογικών συνθηκών, ικανών να ωθήσουν τα άτομα στην εκμάθηση μιας συγκεκριμένης συμπεριφοράς. Στην καθημερινότητα παρατηρούνται διάφορες μορφές συμπεριφοράς, στη βάση των οποίων… … Dictionary of Greek
Λάσλεϊ, Καρλ Σπένσερ — (Karl Spencer Lashley, Ντέιβις, Δυτική Βιρτζίνια 1890 – 1958). Αμερικανός ψυχολόγος. Το 1914 έλαβε διδακτορικό τίτλο από το πανεπιστήμιο Τζονς Χόπκινς του Μέριλαντ και συνέχισε με μεταδιδακτορικές σπουδές στη συμπεριφορά των σπονδυλωτών. Το 1920… … Dictionary of Greek